اثر گرم کردن بر شاخص‌های کوفتگی عضلانی تاخیری دانشجویان پسر غیرورزشکار پس از انقباض‌های برون‌گرا

زمقدمه و هدف: کوفتگی عضلانی تاخیری یکی از شایع‌ترین آسیب‌های عضلانی در جریان فعالیت‌های ورزشی و حتی زندگی روزمره است. به منظور کاهش عوارض ناشی از DOMS ارائه راهبردهای پیشگیری و درمان لازم است.پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر گرم کردن بر شاخص‌های کوفتگی عضلانی تاخیری دانشجویان پسر پس از انقباض‌های برون‌گرا انجام شد. روش شناسی: این مطالعه تجربی، روی 18 نفر از دانشجویان غیر ورزشکار دانشگاه گیلان که به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند انجام شد. " آزمودنی‌ها به طور تصادفی به دو گروه گرم کردن (5 دقیقه دویدن با شدت 60% حداکثر ضربان قلب، 6 دقیقه حرکات کششی ایستا و 2 نوبت 25 تکراری حرکت جلو ران با 20% 1RM) و شاهد تقسیم شدند. شاخص‌های اندازه‌گیری شامل کراتین‌کیناز سرم، تعداد نوتروفیل‌های خون، قدرت ارادی ایزومتریک و درک درد عضلانی بود. شاخص‌های مورد نظر در قبل، 24، 48 و 72 ساعت پس از فعالیت برونگرا اندازه‌گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌های درون‌گروهی با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و برای بررسی تفاوت بین دو گروه از آزمون ANOVA استفاده شد. یافته‌ها: میزان کراتین کیناز، نوتروفیل‌ها و درک درد در هر دو گروه افزایش و میزان حداکثر قدرت ارادی ایزومتریک کاهش معنی‌دار داشتند. تفاوت معنی‌دار بین دو گروه تنها در تعداد نوتروفیل ها در 48 ساعت پس از فعالیت وجود داشت. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، این مطالعه نشان می‌دهد که گرم کردن نمی‌تواند کاهش معنی‌داری را در DOMS ایجاد کند. واژه‌های کلیدی: کراتین کیناز، نوتروفیل، فعالیت برون‌گرا